Nu geplande operaties opnieuw zijn gestart in landen als Australië en Nieuw-Zeeland, blijven op overdracht gebaseerde voorzorgsmaatregelen cruciaal om het risico te minimaliseren en ervoor te zorgen dat de procedures doorgaan. Maar de snelheid waarmee de luchtverversingen in operatiekamers mogelijk zijn, is ook een sleutelfactor.
Naast het verminderen van het risico op infectie, kan de tijd die nodig is om aerosolen uit klinische ruimtes te verwijderen door ventilatiesystemen een aanzienlijke invloed hebben op de tijd die nodig is tussen chirurgische en diagnostische procedures, en dus op de efficiëntieniveaus in operatiekamers en procedurekamers.
Risico minimaliseren
Risicofactoren die de overdracht van infecties in kamers kunnen beïnvloeden, zijn onder meer de waarschijnlijkheid dat patiënten überhaupt Covid-19 krijgen, wat op zijn beurt afhangt van de adequaatheid en effectiviteit van isolatie en pre-screening van patiënten, evenals de algemene prevalentie van de virus- en gemeenschapsoverdrachtssnelheden.
Het risiconiveau bij het uitvoeren van electieve chirurgische ingrepen en diagnostische procedures is ook afhankelijk van de lokale naleving van relevante voorzorgsmaatregelen voor infectiebeheersing, zoals het voorbereiden van de patiënt, het wassen van de handen en het gebruik van geschikte PBM's.
Maar zelfs als er een reeks maatregelen wordt genomen om veilig toegang te krijgen tot het niet-Covid-traject, zoals zelfisolatie, screening op de afwezigheid van symptomen, verhoogde lichaamstemperatuur en negatieve antigeentests vóór opname, blijft er nog steeds een bepaald risiconiveau bestaan. Om dit risico verder te verminderen, zijn aanvullende voorzorgsmaatregelen nodig om ervoor te zorgen dat de infectie niet via de lucht wordt overgedragen.
Luchtfiltratiesystemen in operatiekamers verminderen het risico op infectie door deeltjes in de lucht. Minimumnormen zijn in veel landen vergelijkbaar omdat ze gebaseerd zijn op internationale aanbevelingen, maar zijn niet noodzakelijkerwijs hetzelfde.
De minimale Australische vereiste voor een operatiekamer wordt in de norm uiteengezet AS1668 Deel 2, zoals uiteengezet in de Building Code of Australia. De belangrijkste vereisten zijn dat de lucht die de kamer binnenkomt door een filter van HEPA-kwaliteit moet gaan en dat er een minimale luchtverversingssnelheid (ACH) van 20 luchtverversingen per uur vereist is. De lucht moet ook een positieve druk hebben ten opzichte van de omliggende gebieden.
Het HEPA-filter zorgt ervoor dat de lucht die de kamer binnenkomt schoon is. De luchtwisselingen zorgen ervoor dat er frisse lucht wordt aangevoerd in een hoeveelheid die voldoende is om de deeltjes in de kamer tot een geschikt niveau te verdunnen, terwijl de positieve druk ervoor zorgt dat de lucht die de kamer binnenkomt dit doet in een gecontroleerde manier.
Er zijn betere voorzorgsmaatregelen in de lucht nodig wanneer een aërosolgenererende procedure (AGP) wordt uitgevoerd bij een patiënt waarvan bekend is dat deze besmet is met Covid-19 of bij wie de Covid-19-status onbekend is, of er wordt een ingreep uitgevoerd op een ‘hotspot’-locatie. De persoonlijke beschermingsmiddelen voor personeel in ruimtes waar aërosolgenererende procedures worden uitgevoerd, moeten minimaal een vloeistofbestendig chirurgisch masker omvatten om het risico op verspreiding van druppels te minimaliseren.
Aërosolgenererende procedures kunnen worden onderverdeeld in respiratoire en chirurgische AGP's, waarbij chirurgische AGP's over het algemeen waarschijnlijk een lager intrinsiek risico hebben, hoewel ze gedurende langere perioden aerosolen kunnen genereren. Voorbeelden van veel voorkomende AGP's zijn intubatie, extubatie, tracheostomie-gerelateerde procedures, niet-invasieve beademing, bronchoscopie, endoscopie van het bovenste deel van het maag-darmkanaal en bepaalde tandheelkundige procedures.
Hoeveel luchtverversingen er nodig zijn in een operatiekamer hangt af van het type operatie dat daarin wordt uitgevoerd en de richtlijnen waaraan deze moet voldoen. Verschillende staten in Australië hebben iets verschillende richtlijnen, hoewel ze over het algemeen voldoen aan nationale en internationale normen.
Terwijl een standaard operatiekamer twintig luchtverversingen per uur nodig heeft, wordt dit tempo regelmatig overschreden en hebben laminaire flowkamers vaak een veel hoger tempo. Met laminaire stromingssystemen kan de luchtstroom in het operatiegebied beter worden gecontroleerd.
Algemeen aanvaard internationale richtlijnen verwijzen naar gegevens waaruit blijkt dat elke luchtverversing ongeveer 63% aan verontreinigende stoffen in de lucht verwijdert, waarbij >99% wordt verwijderd na vijf luchtverversingen. Hoewel er beperkt bewijs is om deze berekeningsmethode te ondersteunen, wordt deze op grote schaal gebruikt. Op basis van deze aanname blijft er na 10 uitwisselingen slechts 0,004% van de circulerende aerosolen over.
Hoe lang het duurt om een bepaald aantal luchtverversingen uit te voeren, hangt af van het ventilatiesysteem in de gebruikte kamer, ruimte of gebouw. De berekening voor de 'aerosolklaringstijd' (ACT) - de tijd die in minuten nodig is voor een luchtverversing in een ruimte - is 60 gedeeld door het aantal luchtverversingen per uur gemeten of geschat voor die ruimte. De resulterende tijd in minuten wordt vervolgens vermenigvuldigd met het aantal benodigde luchtverversingen.
Generieke richtlijnen en aanbevelingen moeten echter met voorzichtigheid worden gebruikt. In werkelijkheid zijn de verwijderingstijden van aerosolen afhankelijk van de kenmerken van de ruimte en locatiespecifiek. Om de aërosolklaringstijd voor een individuele kamer of kamer te berekenen, moet de gezondheidszorgdienst de luchtwisselkoersen voor elke kamerlocatie kennen. Hoewel de meeste operatiekamers een hoge ventilatiesnelheid per uur hebben, kan deze variëren en worden de ventilatiesnelheden in de loop van de tijd met regelmatige tussenpozen gemeten.
A brief gepubliceerd door de Vereniging van Anesthetisten in juni suggereerde dat er tussen de procedures een aerosolklaringstijd (ACT) moet worden aangehouden die gelijk is aan de tijd die nodig is om vijf luchtverversingen te doorlopen - gemeten voor een bepaalde kamer - om voldoende aerosolklaring mogelijk te maken. Er wordt vaak naar deze aanbeveling verwezen, maar schattingen uit andere bronnen variëren van twee ACT's tot 10-15 ACT's.
Gebaseerd op de aanname dat er tussen de procedures vijf luchtverversingen nodig zijn, zou een standaard operatiekamer met twintig luchtverversingen per uur een ontruimingstijd van 15 minuten nodig hebben. Ventilatiesystemen voor ruimtes met laminaire stroming kunnen een veel groter aantal luchtverversingen per uur hebben, wat betekent dat er een kortere tijd tussen de procedures nodig is.
Het is aan elke zorgverlener om zijn eigen beleid te bepalen met betrekking tot de frequentie van luchtverversing die aanvaardbaar is voor de veilige verwijdering van aerosolen, op basis van hun bekende luchtwisselkoersen in klinische gebieden. Hoewel er typische marges voor verschillende soorten faciliteiten beschikbaar zijn, kan het gebruik van schattingen in plaats van harde gegevens in verband worden gebracht met risico's.
Bovendien kan voor Covid-positieve patiënten of patiënten van wie de Covid-status onbekend is, negatieve druk nodig zijn om het risico op infectie buiten de kameromgeving te verminderen.
Verbetering van de doorlooptijden van de kamer
Ongeacht het aantal luchtverversingen dat een ziekenhuis tussen de procedures door heeft, lijdt het geen twijfel dat het beleid waartoe elk ziekenhuis besluit substantiële gevolgen kan hebben voor de productiviteit van de kamers. Een vermindering van de tijd die nodig is voor elke luchtverversing, en dus van de wachttijden in de kamer, kan leiden tot effectiviteitswinst en heeft een directe invloed op het aantal patiënten dat op één dag kan worden behandeld.
Hoe hoger de luchtstromen en het aantal luchtwisselingen per uur dat mogelijk is in een kamer of ruimte, hoe sneller aerosolen kunnen worden opgeruimd, en hoe sneller de doorlooptijden van de patiënt kunnen zijn. Hoewel het verschil en de tijdsbesparing tussen elke procedure klein lijken, kan het een substantieel verschil maken in het aantal procedures dat per dag of een week wordt uitgevoerd, waardoor uiteindelijk de wachttijden van patiënten voor geplande chirurgische en diagnostische procedures worden verkort.
Mobiele en modulaire operatiekamers vertegenwoordigen zeer gecontroleerde omgevingen, wat de berekening van het aantal luchtverversingen dat in elk geval nodig is, vergemakkelijkt. Naast het toevoegen van capaciteit om de wachtlijsten terug te dringen, kunnen deze units in sommige gevallen ook een hoger aantal luchtverversingen per uur bieden dan de interne faciliteiten van een ziekenhuis, waardoor de doorvoer nog verder toeneemt.
Q-bital's mobiele operatiekamers En endoscopie suites bieden HEPA-gefilterde omgevingslucht met maximaal 30 frisse luchtwisselingen per uur die over de patiënt gaan, terwijl a mobiele laminaire flowruimte kan tot 60 luchtverversingen per uur in de kamer uitvoeren.
Q-bital Healthcare Solutions
Eenheid 1144 Regent Court, The Square, Gloucester Business Park, Gloucester, GL3 4AD
