Wzrasta zapotrzebowanie na endoskopię – i to nie tylko w celu wykrywania raka

Na przykład gastroskopia jest „złotym standardem” w diagnozowaniu celiakii, choroby coraz powszechniejszej na całym świecie. Chociaż objawy są mniej niepokojące niż podejrzenie nowotworu, diagnostyka medyczna jest nadal ważna, a pacjenci muszą czekać dłużej niż kiedykolwiek. Coraz częstsza przypadłość Celiakia to stan, w wyniku którego układ odpornościowy człowieka reaguje nieprawidłowo na gluten, białko występujące w pszenicy i innych zbożach, i powoduje uszkodzenie jelita cienkiego. Jeśli schorzenie nie zostanie odpowiednio zdiagnozowane i leczone, może to prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Szacuje się, że na celiakię choruje średnio ok 1 na 100 osób na całym świecie, chociaż stawki różnią się w zależności od kraju. Jednak u większości osób cierpiących na tę chorobę nie ma postawionej diagnozy lekarskiej – uważa się, że aż 80% osób chorych na celiakię pozostaje niezdiagnozowanych.

Ulepszenia technologii badania celiakii w ciągu ostatniej dekady ujawniły, że celiakia jest bardziej rozpowszechniona niż wcześniej sądzono. Pierwotnie uważano, że dotyka głównie populacje rasy białej rasy kaukaskiej, badania wykazały, że schorzenie to występuje na całym świecie i że najwyższa częstość występowania przypadków celiakii na świecie stwierdzono w Afryce Północnej.

Obecnie diagnozuje się więcej osób niż 10 lat temu. Niedawne globalne badanie ustalili, że liczba nowych rozpoznań celiakii wzrastała o ponad 7,5% każdego roku i odkryli, że wzór wzrastającej częstości występowania w czasie był spójny w zależności od położenia geograficznego, płci i wieku, chociaż wzrost był nieco większy u kobiet i dzieci.

Chociaż wzrost liczby osób, u których zdiagnozowano celiakię w ostatnich latach, można częściowo przypisać zwiększonej świadomości na temat tej choroby i większemu dostępowi do badań, powszechnie uznaje się prawdziwy wzrost częstości występowania celiakii na całym świecie. Przyczynia się to do rosnącego obciążenia systemów opieki zdrowotnej, w tym większego zapotrzebowania na endoskopię. Diagnostyka za pomocą gastroskopii Jednym z powodów, dla których tylko 20% osób cierpiących na tę chorobę zostaje zdiagnozowanych medycznie, jest fakt, że uważa się, że aż 50% pacjentów z celiakią przebiega bezobjawowo. Stan ten nie jest rutynowo badany; zostaje on wykryty dopiero po zgłoszeniu i zbadaniu objawów. Nawet wtedy postawienie diagnozy może zająć kilka lat, ponieważ objawy są tak różnorodne.

Aż 99% pacjentów, którzy zachorowali, ma predyspozycje genetyczne, ale aż połowa populacji może być nosicielami tych genów, więc nie jest to sam marker celiakii. Można jednak zastosować badanie genotypu w celu wykluczenia celiakii, gdy diagnoza jest wątpliwa.

Odpowiedź immunologiczna na celiakię wytwarza przeciwciała, które można zmierzyć. Chociaż badanie przeciwciał ma wysoką czułość i swoistość, zdarzają się testy fałszywie ujemne i fałszywie dodatnie około 5% testów . Dlatego jedyną metodą uzyskania ostatecznej diagnozy jest gastroskopia i biopsja dwunastnicy, podczas której ocenia się potencjalne uszkodzenie błony śluzowej jelita cienkiego.

Ryc. - Diagnostyka celiakii Źródło: Badanie na celiakię Historycznie rzecz biorąc, wielu pacjentów z podejrzeniem celiakii nigdy nie było kierowanych ani diagnozowanych, lecz zamiast tego zalecano im przejście na dietę bezglutenową w celu sprawdzenia, czy objawy ustąpiły. Chociaż nadal tak jest, coraz większa liczba pacjentów stawia ostateczną diagnozę za pomocą gastroskopii. Diagnoza lekarska jest ważna Objawy choroby dotyczą głównie przewodu pokarmowego i obejmują nudności, bóle brzucha i owrzodzenia jamy ustnej, ale obejmują także utratę masy ciała, zmęczenie, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby oraz niedobory witamin i minerałów.

Długoterminowe konsekwencje nieleczonej celiakii obejmują ogólny zły stan zdrowia, ogólnoustrojowe zapalenie, złe odżywianie lub złe wchłanianie składników odżywczych i powiązano ją z wczesną osteoporozą, niepłodnością, poronieniem, depresją i wadami szkliwa zębów. Wczesna diagnoza i ścisła dieta bezglutenowa przez całe życie mogą zapobiec wielu powiązanym schorzeniom lub je odwrócić.

Usuwając przyczynę choroby, nabłonek jelita cienkiego może się zagoić, a objawy ustąpią, chociaż po ponownym włączeniu glutenu do diety nastąpi nawrót choroby. Jednakże rozpoczęcie ścisłej diety bezglutenowej przez całe życie bez jednoznacznego rozpoznania celiakii może mieć swoje konsekwencje, a ponieważ badania krwi charakteryzują się dużą liczbą wyników fałszywie dodatnich, biopsja jest coraz częściej wykonywana. zalecane dla wszystkich pacjentów aby potwierdzić diagnozę. Inne źródła zapotrzebowania na endoskopię Wzrasta nie tylko celiakia. Chociaż choroba refluksowa przełyku nie jest na ogół chorobą niebezpieczną, to jednak rozpowszechnienie wzrasta w miarę starzenia się społeczeństwa i wzrostu poziomu otyłości, dlatego można wykonać gastroskopię, aby wykluczyć poważniejszą chorobę.

Helicobacter (pylori), która może powodować ból i wrzody żołądka oraz może zwiększać ryzyko zachorowania na raka żołądka, jest również wykrywana za pomocą gastroskop . Chociaż rak żołądka i rak przełyku występują rzadziej, u osób z objawami może być konieczne wykonanie gastroskopii, aby je wykluczyć.

W podobny sposób podczas gastroskopii można zaobserwować zmiany spowodowane przełykiem Barretta – stanem, w którym zmienia się wyściółka dolnej części przełyku, a także objawy choroby wątroby. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna to tylko niektóre ze schorzeń, które można wykryć podczas kolonoskopii.

Wczesne wykrywanie, zapobieganie i leczenie raka jelita grubego to jeden z głównych powodów wykonywania kolonoskopii, a badania przesiewowe pod kątem wczesnych objawów stają się coraz powszechniejsze. Wzrasta zapotrzebowanie na endoskopię Liczba wykonywanych endoskopii z roku na rok stale rośnie. Oficjalne dane z Australijski Instytut Zdrowia i Opieki Społecznej wynika, że tylko w latach 2016/17-2018/19 liczba zabiegów endoskopowych wzrosła aż o 12%, podczas gdy dane z NHS Anglia dotyczące czasu oczekiwania i aktywności na diagnostykę pokazują, że w Anglii liczba wykonanych endoskopii wzrosła w ciągu ostatnich 10 lat o 47%. A popyt wydaje się rosnąć jeszcze szybciej.

Wpływ Covid-19 był znaczący w krajach, które borykały się z długimi okresami odwołań. W Anglii aktywność endoskopowa spadła o ponad 80% na wczesnych etapach początkowej fali Covid-19 i pomimo tego, że od tego czasu poziom nieco się poprawił, w całym kraju na endoskopię nadal oczekuje o ponad 40% więcej osób niż przed pandemią.

W Australii, która pierwotna epidemia dotknęła mniej poważnie, kolonoskopię przesiewową w dużej mierze kontynuowano w ramach krajowego programu badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego. Ale mimo to tam również nastąpiło znaczne zmniejszenie aktywności endoskopowej. A nowe badanie ujawniło, że podczas Covid-19 wykonano o 66% mniej zabiegów, przy kolonoskopii zmniejszonej do 46% w porównaniu z poziomami sprzed Covid-19, a gastroskopii do 25%.

Chociaż wizyty związane z nowotworami były kontynuowane przez całą pandemię, a wiele stanów zaczęło nadrabiać zaległości, pozostają pytania dotyczące prawdziwego wpływu na usługi endoskopowe. Należy ocenić liczbę wizyt w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej z powodu objawów żołądkowo-jelitowych, ale w ciągu ostatniego roku spadła, zwłaszcza w przypadku mniej poważnych schorzeń, i prawdopodobnie maskuje to większe zaległości, niż jest to wyraźnie widoczne obecnie. W dłuższej perspektywie potrzebna jest znaczna pojemność Oprócz wyzdrowienia z Covid-19, dodatkowy ciężar częstszych skierowań do gastroenterologów z powodu celiakii i innych mniej poważnych schorzeń, wynikający z poprawy wyników badań krwi, większej świadomości i coraz częstszych badań przesiewowych w kierunku tych schorzeń, oznacza dalsze wykonywanie diagnostycznych procedur endoskopowych powyżej minimalny próg może mieć kluczowe znaczenie, aby w najbliższej przyszłości zapobiec zwiększeniu się list oczekujących do poziomu przekraczającego akceptowalny poziom.

Aby to osiągnąć, potrzebna będzie dodatkowa pojemność. Może to przybrać formę większych ośrodków diagnostycznych lub supercentrów, które mogą mieć większe znaczenie dla większej liczby osób, lub może mieć formę bardziej zlokalizowanego świadczenia, w zależności od potrzeb każdego kraju. Jasne jest jednak, że uruchomienie tej infrastruktury wymaga znacznych inwestycji i czasu. Ale biorąc pod uwagę pilnie potrzebną teraz dodatkową moc, jakie są inne opcje?

Jednym ze sposobów znacznego zwiększenia wydajności w bardzo krótkim czasie jest uruchomienie systemu mobilnego lub modułowego zestaw do endoskopii . Taki obiekt może zostać uruchomiony w ciągu kilku tygodni i może być wyposażony w wbudowane urządzenia odkażające, które pomogą w zwiększeniu aktywności.